Mbrëmje e komplikuar për kombëtaren argjentinase, e cila nuk shkoi më shumë se sa barazimi 1-1 ndaj Columbisë. Në atmosferën e zjarrtë të stadiumit Más Monumental, Argentina hasi në vështirësi ndaj Kolumbisë dhe arrin të reagojë vetëm dhjetë minuta nga fundi, edhe pse ishte me një lojtar më pak që nga minuta e 70-të.
Kush priste një ndeshje të lehtë për Argjentinën, u zhgënjye shpejt. Kolumbia konfirmohet sërish si një kundërshtar i vështirë dhe skuadra e drejtuar nga Lionel Scaloni iu desh të vuante shpesh daljet ofensive të “cafeteros”, sidomos nga krahët, ku ishin të rrezikshëm gjatë gjithë lojës. Vendimtar për avantazhin kolumbian ishte Luis Díaz, i cili në minutën e 24-t hodhi në kaos mbrojtjen argjentinase në krahun e majtë dhe shënoi një gol të merituar për miqtë. Kolumbia zhvilloi një pjesë të parë të kujdesshme dhe vendimtare, duke përfituar në mënyrë cinike nga një paraqitje e dobët e Argjentinës në këtë fraksion loje.
Në pjesën e dytë, Scaloni fut Nico González dhe Giuliano Simeone për të shtuar forcën sulmuese, dhe me të njëjtin Nico González e Enzo Fernández krijojnë disa raste të mira për të barazuar. Por ndërsa atmosfera në tribuna fillon të ngrohet me shpresën për golin, vjen një moment kritik: Enzo Fernández ndëshkohet me karton të kuq pas një faulli të ashpër ndaj Castaño, duke e lënë Argjentinën me dhjetë lojtarë.
Messi del nga loja dhe futet Thiago Almada, dhe kjo lëvizje e guximshme e Scalonit rezulton menjëherë vendimtare: fantazisti i Lyon-it merr topin, futet në zonë dhe godet saktë me një diagonal në tokë që mposht portierin Mier, duke çuar në festë 86.000 tifozët në Monumental. Goli ishte i katërti për Almadan në dhjetë ndeshjet e fundit, pas dy asisteve që kishte dhënë më parë kundër Brazilit dhe Kilit – një tjetër sinjal se ai po shihet gjithnjë e më shumë si trashëgimtari i Leo Messit.
Në inferioritet numerik, Argjentina kënaqet me barazimin, ndërsa kjo pikë është shumë e rëndësishme për Kolumbinë, që mbetet në garë të plotë për kualifikimin në Kupën e Botës.
and then