Dioqeza e Rrëshenit ka reaguar pas ndarjes nga jeta të ipeshkvit të Vaut të Dejës, Simon Kulli. Ipeshkvi i dioqezës së Vaut të Dejës u nda nga jeta në moshën 52-vjeçare.
Postimi i plotë:
“Sot herët në mëngjes, imzot Simon Kulli, ipeshkëv i dioqezës së Sapës dhe zëvendëspresident i Konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë, ka kaluar në amshim, krejt papritur e pa rend, në moshën 52-vjeçare, si pasojë e një ataku kardiak. Një goditje që na goditi të gjithëve sot dhe na i pikëlloi zemrat.
Të gjithë ata që kanë pasur fatin ta njihnin imzot Simonin e mirë, e dinë sa i dashur ka qenë ai, sa i qetë, sa i matur, sa i butë, sa i urtë. Aq sa të paqtonte vetëm me praninë e tij, ashtu në heshtje, pa shumë fjalë, por me sytë që i qeshnin bashkë me buzët.
Imzot Simoni ka qenë një meshtar e mandej një ipeshkëv i gatshëm e i gjendshëm përherë, për gjithkënd dhe kishte gjithnjë dëshirën e madhe që të gjente rrugëdalje për çdo problem të mundshëm, për çka edhe mundohej e angazhohej me shpirt. Dashuria, afërsia, respekti e nderimi që kishin e kanë besimtarët e tij për të, është dëshmia më e mirë e të qenit e tij një bari i mrekullueshëm, që e njihte në thellësi grigjën e vet, atë që Zoti ia kishte besuar përkujdesit të tij dhe që Ai nuk e lëshoi asnjëherë, deri në çastet e tij të mbrame.
Çdonjëri nga ne e ka njohur dobësinë e tij për të varfrit, të sëmurët e personat me aftësi ndryshe të dioqezës së Sapës, ndaj të cilëve ishte përherë i afërt e i kujdesshëm. Shërbimi i tij me përvujtni ndaj tyre e bënte ndryshe dhe krejt të veçantë imzot Simonin, e shquante, e diferenconte. Prandaj edhe kemi zgjedhur këtë foto shoqëruese për këto fjalë, që do donim shumë të mos i shkruanim kurrsesi. Por na duhet ta bëjmë dhe po e ruajmë të qeshur, imzot Simonin, të gëzuar, në qendër të asaj që e personifikonte dhe krah ipeshkvit tonë, me të cilin eci përnjimend deri në fund…
Ditën e fundit të jetës së tij, sa e trishtë që kjo ditë ishte jo më larg se dje, imzot Simoni e ka kaluar në dioqezën tonë të Rrëshenit, pikërisht në Rrëshen, me bashkëvëllanë e tij, ipeshkvin tonë, imzot Gjergj Metën, me meshtarë e rregulltare të dioqezave të ndryshme të Shqipërisë, si dhe me të rinj e të reja po nga gjithë Shqipëria, ashtu i qeshur e mik i dashur midis tyre, duke u bërë njësh me ta.
Imzot Gjergjin në veçanti, por edhe ne të gjithëve, na ka prekur e shenjuar kjo rastësi e dhembshme. Dje, imzot Simoni ka shëtitur nëpër rrugët e Rrëshenit krah për krah me imzot Gjergjin; kanë biseduar bashkë; kanë pirë kafen; kanë bashkëkremtuar Meshën e Shenjtë në kuadër të organizimit për të cilin edhe ishin mbledhur; kanë qëndruar bashkë. Imzot Simoni ia ka dhuruar miqësisë ditën e tij të fundit, asaj më të ngushtës: me Krishtin, prej së cilës burojnë edhe të gjitha miqësitë e marrëdhëniet e tjera njerëzore.
Mendojmë se e kujtoni që Papa Françesku i ka emëruar imzot Simonin e imzot Gjergjin si ipeshkvij të dioqezave përkatëse, në të njëjtën ditë. E imzot Simoni ia mbajti dorën ipeshkvit tonë deri në fund, duke mos u larguar prej kësaj jete pa ia lënë atij e ne, kujtimin e vet të gjallë nëpër qytet; pa na e lënë bekimin e tij, sepse megjithëmend e besojmë se ka ardhur e na ka ka bekuar.
Shprehim ngushëllimet tona të sinqerta për familjen e imzot Simonit, për familjen e tij dioqezane të Sapës, si dhe për të gjithë ata që e kanë dashur e i ka dashur. Zoti e pranoftë në Mbretninë e Tij, imzot Simonin, për të cilën ka punuar sipas porosive e mësimeve të Tij dhe na ndihmoftë ne të gjithëve që të gjejmë ngushëllim për humbjen e njeriut tonë të shtrenjtë!
Ju kërkojmë sa më shumë lutje për shpirtin e tij, të dashur miq.”, shkruhet në postim.
and then