“Asnjë qenie njerëzore nuk ka nevojë për një avion privat, e lëre më për të pasurit.” Ata janë më pak se 30 vjeç, janë të shpërndarë nëpër Itali, por bashkimi i tyre është një synim i përbashkët: të zbulohet se sa shumë i ndotin ata me fluturimet e tyre solo. Projekti i lindur më 24 qershor, jo rastësisht quhet Jet dei Ricchi, është aktiv me një llogari në Instagram dhe në Twitter dhe tregon udhëtimet e të famshmëve, politikanëve dhe sipërmarrësve si Diego Della Valle, Matteo Renzi, Ferragnez, Gianluca Vacchi, Sfera Ebbasta ose Elettra Lamborghini. Kështu, përmes postimeve dhe etiketave, puna e tyre është futur drejtpërdrejt në debatin elektoral
dhe në çështjen e avionëve privatë, falë mbështetjes së Europa Verde dhe Sinistra Italiana.
“Ne nuk jemi një nga promotorët – është nxitja e një dialogu publik mbi ndikimin që kanë fluturimet luksoze në mjedis, në mënyrë që të arrijmë edhe në Itali për të folur për heqjen e tyre në të ardhmen siç po ndodh tashmë në Francë.
Dhe pikërisht në Francë lindi projekti nga i cili Jet dei Ricchi mori frymëzimin: Avion de Bernard, i cili ndjek dhe llogarit sa ndot avioni i Bernard Arnault, njeriu i tretë më i pasur në botë dhe mbrojtës i Lvmh, një shumëkombëshe. kompani që zotëron mbi 70 marka nga bota e luksit, duke përfshirë Louis Vuitton dhe Christian Dior. “Në krahasim me ta, ne kemi zgjedhur të mos fokusohemi tek një person i vetëm sepse nuk duam të jemi këmbëngulës dhe gjithashtu sepse synojmë të japim një pamje më të gjerë të fenomenit. Do të donim të përqafonim 40-50 njerëzit më të fuqishëm në vendin tonë”.
Pabarazia klimatike mes milionerit dhe qytetarit të thjeshtë
Kështu avioni privat edhe në Itali është bërë një mjet për të komunikuar pabarazinë klimatike. “Nëse them se 10% më e pasur e planetit është përgjegjëse për 50% të gazeve serrë, është e vështirë të imagjinohet, por nëse them se Gianluca Vacchi për 57 minuta fluturim privat, nga Bolonja në Taranto vajtje-ardhje, ka nxjerrë një Nivel karboni (CO2) i barabartë me atë të prodhuar nga dy persona në harkun e një viti vetëm për të shkuar dhe hapur një restorant të rrjetit të tij të Qebapëve, atëherë fjalimi është më i qartë për të gjithë”.
Falë krahasimit, figurat abstrakte dhe të ftohta marrin një kuptim të kuptueshëm për këdo, duke bërë të dukshme peshën që kanë privilegjet e disave për mjedisin dhe sa çdo fluturim i vetëm privat mund të frustrojë përpjekjet e komunitetit. “Shumë na shkruajnë të demoralizuar, na thonë se sakrificat e tyre nuk kanë kuptim nëse këta njerëz lejohen të ndotin me fluturime që ndonjëherë janë edhe shumë të shkurtra. Kjo – shpjegon ekipi – është një pikë delikate e punës sonë ne e përsërisim gjithmonë se kjo nuk do të thotë se ne mund të dështojmë në përmbushjen e përgjegjësive tona. Ajo që mund të bëjmë në vend të kësaj është të veprojmë sipas zakoneve të atij 1% të super të pasurve që janë përgjegjës për 17% të emetimeve totale të sektorit të aviacionit”.
Si të gjurmoni fluturimet dhe të llogarisni ndikimin e CO2 në ajër.
Por si bëhet puna e tyre? “Nuk ka asgjë të komplikuar: Të dhënat që ne përdorim janë të gjitha publike dhe llogaritjet janë lehtësisht të përsëritshme,” shpjegojnë ata. Hapi i parë është padyshim gjurmimi i targës së një avioni: “Atë mund ta gjejmë nga një foto në një gazetë, nga një artikull apo nga imazhet që postojnë vetë VIP-at në rrjetet sociale”. Nëpërmjet pllakës, avioni më pas kërkohet në një nga softuerët me burim të hapur si Flightradar ose Adsbexchange.
Nga këto platforma është e mundur të merret një e dhënë themelore: udhëtimi dhe rrjedhimisht kohëzgjatja e fluturimit. Informacioni që së bashku me konsumin e karburantit në minutë, i cili mund të gjendet në specifikimet teknike të avionit, do të përdoret për të përcaktuar sasinë e CO2 të emetuar. “Mjafton të shumëzohet sasia e karburantit të djegur në minutë me kohëzgjatjen e udhëtimit dhe në fund me një faktor emetimi, i cili për vajgurin e tipit A është 3,06 kilogramë CO2 për litër. Ademe franceze”.
Përveç llogaritjeve, ekziston edhe një pjesë e tërë e punës e fokusuar në gjetjen, verifikimin dhe kryqëzimin e informacionit që përdoret për të përcaktuar nëse një personazh po udhëton me të vërtetë në aeroplanin që po ndiqni. Një operacion themelor veçanërisht për avionët privatë me qira: të ashtuquajturat taksi sky.
Përveç vështirësisë në gjurmim, sipas Jet dei Ricchi, avionët e marrë me qira kanë edhe një pasojë tjetër: “Ata kanë të njëjtin problem si taksitë, kur i therret, ju vjen bosh dhe kjo ndodh”, thotë ekipi, duke cituar të dhëna nga gazeta franceze Le Figaro – se 40% e avionëve privatë fluturojnë bosh dhe kujtoni se këto janë objekte që lëshojnë çdo 50 minuta ekuivalentin me atë që një evropian mesatar lëshon në një vit sa herë që merr makinën, sa herë që udhëtoni me tren, aeroplan, e kështu me radhë. Kjo është një lajthitje në një shoqëri që pretendon se është në rrugën e qëndrueshmërisë.
Gjithashtu duhet të mendojmë se avionët me qira përbëjnë shumicën e fluturimeve të individëve privatë që udhëtojnë në Evropë, marrë me qira nga njerëz mjaft të pasur për të paguar një udhëtim, por jo aq sa për të blerë një aeroplan dhe për ta mbajtur atë”.
Faza e fundit e punës është ajo e publikimit të të dhënave. Një postim dhe histori në të cilat personazhi aktual është etiketuar, me shpresën se mesazhi do të arrijë edhe tek personi në fjalë. “Teknika e emrit dhe e turpit, për të drejtuar gishtin publikisht drejt një personi, është një taktikë që është përdorur që nga vitet 1980, me Greenpeace që shkruan emrat e balenave në gjak. Megjithatë, askush nuk u përgjigj kurrë. Vetëm. Gianluca Vacchi është tronditur. tre herë nga postimi ynë na pëlqen ta konsiderojmë shenjë jete”, qesh ekipi.
Fluturime private për kënaqësi, jo për biznes
“Një nga akuzat që ne bëjmë shpesh – thonë analistët – është se sulmojmë njerëzit që punojnë, që ndonjëherë kanë një biznes ndërkombëtar dhe që duhet të kursejnë kohë”. Megjithatë, raporti i fundit i OJQ-së Transport & Mjedis përshkruan një pamje tjetër. Në bazë të të dhënave të siguruara nga Shoqata Evropiane e Aviacionit të Biznesit (EBAA), nënvizohet se një pjesë e konsiderueshme e fluturimeve private kryhen për kënaqësi dhe jo për arsye biznesi.
“Ne kemi identifikuar një rritje të qartë në trafikun e aviacionit privat gjatë muajve të verës- në aeroportet e vendeve me diell që regjistrojnë shumicën e të ardhurave të tyre gjatë asaj periudhe”. Për më tepër, thuhet gjithashtu në raport, 70% e avionëve privatë përdoren për fluturime brenda BE-së dhe kanë dy herë më shumë gjasa, krahasuar me një fluturim të planifikuar, të përdoren për udhëtime më pak se 500 km.
(Repubblica.it/BalkanWeb)
and then