Stephen Hawking paralajmëroi fundin e jetës në Tokë? Ja çfarë tha pak para se të ndërronte jetë

Megjithatë, kjo nuk e pengoi të kontribuonte në mënyrë të jashtëzakonshme në fushën e fizikës dhe të ndajë me botën mendimet e tij për të ardhmen. Paralajmërimet e tij të fundit, pak para vdekjes në vitin 2018, marrin një rëndësi të veçantë teksa njerëzimi përballet me një të ardhme gjithnjë e më të pasigurt mjedisore.

Gjatë një fjalimi në Pekin në vitin 2017, Hawking ofroi një parashikim të zymtë për të ardhmen e njerëzimit. Duke analizuar ritmet e rritjes së popullsisë dhe konsumit të energjisë, ai llogariti se deri në vitin 2600, popullsia do të jetë rritur në atë masë saqë njerëzit do të qëndrojnë “krah për krah” dhe konsumi i energjisë elektrike do ta bëjë Tokën të “shkëlqejë në të kuqe”.

Ky nuk ishte një spekulim i thjeshtë, por një projeksion i bazuar në analiza shkencore, që nxjerr në pah rrugën e paqëndrueshme në të cilën po ecën qytetërimi ynë për shkak të rritjes së shpejtë të popullsisë, konsumit të pakontrolluar dhe krizës klimatike.

Sipas Hawking, nëse nuk veprojmë, Toka do të shndërrohet në një mjedis gjithnjë e më armiqësor për jetën. Edhe shumë shkencëtarë të klimës kanë mbështetur këto shqetësime, duke theksuar përshpejtimin e ngrohjes globale dhe kërcënimet që ajo paraqet për infrastrukturën, teknologjinë dhe jetesën në planet.

Megjithëse paralajmërimet e tij ishin serioze, Hawking nuk i la njerëzit pa shpresë. Ai propozoi një zgjidhje guximtare: Migrimin në hapësirë. “Unë jam optimist,” tha ai. “Unë besoj se mund ta shmangim këtë Armagedon të mundshëm dhe mënyra për ta bërë këtë është duke u shpërngulur në hapësirë.”

Për Hawking, ky migrim nuk ishte thjesht dëshirë për eksplorim, por një strategji e nevojshme për mbijetesën e qytetërimit. Ai parashikoi krijimin e vendbanimeve të përhershme jashtë Tokës — jo vetëm në Mars, por edhe në ekzoplanetë të largët që mund të kenë kushte të favorshme për jetesë. Ajo që e bën parashikimin e Hawking të veçantë është ekuilibri midis optimizmit për teknologjinë dhe realizmit mjedisor. Ai nuk e nënvlerësoi krizën klimatike dhe nuk besonte se teknologjia, në vetvete, mund ta shpëtonte njerëzimin pa një ndryshim të thellë në sjelljen dhe kulturën tonë.

Afati prej rreth 575 vitesh që ai identifikoi duket i largët për masën e njerëzve, por në terma kozmikë ose evolucionarë është jashtëzakonisht i shkurtër. Kjo krijon një ndjesi urgjence: a do të arrijë njerëzimi të ndërtojë aftësi për të udhëtuar dhe jetuar përtej Tokës përpara se të jetë tepër vonë?

Paralajmërimi i Hawking mund të kuptohet si një thirrje për të ndjekur dy rrugë njëkohësisht: të mbrojmë dhe të ruajmë Tokën përmes veprimit të menjëhershëm klimatik dhe të zhvillojmë teknologjitë për eksplorim dhe migrim në hapësirë. Ai nuk përjashtoi asnjërën, por i pa si të ndërthurura dhe të domosdoshme për mbijetesën afatgjatë të njerëzimit.

Pyetja që mbetet është: A do të marrim seriozisht këtë paralajmërim të fundit nga një prej zërave më të mençur të kohës sonë?

Arena e Lajmit